Еўдакія Лось "Продкі"

Мая радзіма —

Жытні колас,

Сінь мурагу, язміну цвет.
      Яна — пілы гарачай голас,

Калёс цяжкіх глыбокі след...

Мая радзіма —

Дзе з-за бору

Ўзыходзіць месяц уначы,

Дзе ў братнім ладзе, ў дружным зборы

Жылі калісьці крывічы...

Валілі лес, аралі ляды,

Сушылі гуртам нераты

I да туманных даляглядаў

Ганялі спраўныя плыты.

Дзяцей бацькі вучылі строга

Любіць саху, пчалу, зямлю

I аднаму маліцца богу —

Нялёгкай працы мазалю.

Таму і праўнуку, і ўнуку

Было няміла нішчыць, біць;

Ён вывучаў адну навуку,

Адно евангелле: рабіць...

Рабіў ён зрубы залатыя,

Нарогі, гонкія чаўны

I сцены белыя Сафіі

Над плынню быстраю Дзвіны.

Умеў мой продак човен ладзіць,

Паліць ікластыя карчы,

Таму, хто ў роспачы, —

        дарадзіць,

Таму, хто ў горы, —

        памагчы...